ఆరోగ్య ప్రదాయని గుమ్మడి

ప్రజల ఆరోగ్యం, వారు తినే ఆహారం పైనే ఆధారపడి ఉంటుంది. అందుకే ఆహారమే ఔషధం అంటారు పెద్దలు. ఆధునిక వ్యవసాయ పరిజ్ఞానంతో ఆహార ఉత్పత్తిలో మనం గణనీయమైన ప్రగతిని సాధించాం. ప్రజల జీవనశైలి మెరుగుపడింది. ఆహార అలవాట్లు మారిపోతున్నాయి. సంప్రదాయ ఆహార అలవాట్లు కనుమరుగవుతున్నాయి. రిఫైన్డ్ పిండిలతో అధిక తీపి, ఉప్పు, నూనెలు, మసాలాలు కలిపి చేసిన జంకు ఆహారాలు సర్వసాధారణమైపోయాయి. దీంతో ప్రజారోగ్య సమస్యలు రోజు రోజుకి పెరుగుతున్నాయి. ఊబకాయం, మధుమేహం, రక్తపోటు, గుండె జబ్బులు, క్యాన్సర్లు, మానసిక రుగ్మతలు ప్రజల్లో ప్రబలుతున్నాయి. దీంతో ఆరోగ్య ఖర్చులు ప్రజలకు తడిసి మోపెడవుతున్నాయి. ప్రకృతి ప్రతి జీవి ఆరోగ్యంగా బతకడానికి ఆయా ప్రాంతాల్లో ఆహార వనరులు సృష్టించింది. ఈ వనరులు (పంట మొక్కలు) అత్యధిక పోషక విలువలు కలిగి మెండుగా ఔషధ గుణాలు కలిగి ఉంటాయి. అందుకే గతంలో చాలామంది సంప్రదాయ పంట ఉత్పత్తులను తింటూ ఆరోగ్యంగా ఉండేవారు. కాని ఆధునికత పేరుతో ఈ పంటల విలువలు తెలియక నేటితరం ప్రజలు వీటిని విస్మరించడం వల్ల ఇవి క్రమంగా కనుమరుగవుతున్నాయి. ఫలితంగా ప్రజల్లో ఆరోగ్య సమస్యలు పెరుగుతున్నాయి.
అధిక పోషకాలు, ఔషధ గుణాల గుమ్మడి:
సంప్రదాయ గుమ్మడి కాయలు పెద్ద సైజులో ఉండి అధిక పోషకాలు, ఔషధ గుణాలు కలిగిన తీగ జాతి కూరకాయ. తీగజాతి కూరగాయ అయినా మిగతా తీగజాతి కూరగాయల లాగా దీనికి పందిరి అవసరం లేదు. భూమి మీదే పెరుగుతూ కాయలను ఇస్తుంది. పసుపు, నారింజ రంగు గుజ్జుగల గుమ్మడిని సాంబారు, వేపుడు, పానీయం, సూప్, మిఠాయిలు చేయటానికి వినియోగిస్తారు. గుమ్మడితో తయారు చేసిన ఆహార పదార్థాలు ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమాలలో నైవేద్యంగా పెట్టడానికి ప్రత్యేకంగా వినియోగిస్తారు. సంక్రాంతి పండుగలో దక్షిణ భారతదేశంలో గుమ్మడితో చేసిన వంటకాలు తప్పని సరి అంటే అతిశయోక్తికాదు. ప్రతి ఇంటిలో గుమ్మడి వంటకం తప్పని సరిగా ఉంటుంది.
గుమ్మడిలో పోషక విలువలు:
గుమ్మడి కాయలలో అత్యధికంగా విటమిను-ఎ, విటమిను-సి, యాంటీ ఆక్సిడెంట్లు, మెగ్నీషియం, జింకు, భాస్వరం వంటి ఖనిజ లవణాలు మెండుగా ఉంటాయి. పిండి పదార్థాలు, కొవ్వు పదార్థాలు తక్కువగా ఉంటాయి. గుమ్మడి విత్తనాలలో మెగ్నీషియం, జింకు పీచు, ఒమేగా-3 ఫ్యాటీ ఆమ్లాలు అధికంగా ఉంటాయి.
ఔషధ, ఆరోగ్య గుణాలు:
గుమ్మడి ఆహారంగా తినడం వల్ల అనేక ఆరోగ్య ప్రయోజనాలు ఉన్నాయి.

•  కంటి చూపు మెరుగుపడుతుంది.
•  శరీరానికి రోగనిరోధక శక్తి పెరుగుతుంది.
•  శరీర బరువు తగ్గి, ఊబకాయాన్ని తగ్గిస్తుంది.
•  వివిధ రకాల క్యాన్సర్లును నిరోధిస్తుంది.
•  కొలెస్ట్రాల్ స్థాయిని తగ్గించి, గుండె ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరుస్తుంది.
•  గుమ్మడి రసం ఇన్ఫెక్షన్లకు అడ్డుకట్టవేస్తుంది.
•  ప్రోస్పేట్ ఆరోగ్యానికి మేలు చేస్తుంది.
•  మూత్రాశయం పనితీరును మెరుగుపరుస్తుంది.
•  జీర్ణక్రియను మెరుగుపరుస్తుంది.
•  రక్తంలో చెక్కర స్థాయిని నియంత్రించి, మధుమేహాన్ని దూరం చేస్తుంది.
•  కెరోటినాయిడ్లు అధికంగా ఉండడం వల్ల చర్మ వ్యాధులు అదుపులో ఉంటాయి.
  తగ్గిపోతున్న వినియోగం, సాగు:
  ఆధునిక ఆహార అలవాట్లకు అలవాటు పడి ప్రజలు నేడు పోషకాలు, ఆరోగ్యపరంగా అధిక ప్రాధాన్యత కలిగిన గుమ్మడి వినియోగాన్ని విస్మరిస్తున్నారు. గ్రామాలలో అందరికీ అందుబాటులో ఉండే గుమ్మడి నేడు అరుదుగా కన్పిస్తుంది. పండగలకో లేదా దైవకార్యాలకు మొక్కుబడిగా అందుబాటును బట్టి వినియోగిస్తున్నారు. ప్రజారోగ్యం దృష్ట్యా, గుమ్మడిని రోజువారి ఆహారంలో తీసుకోవలసిన అవసరం నేటి పరిస్థితులలో ఎంతైనా ఉంది.
  సాగు చాలా తేలిక:
  గుమ్మడిని అత్యంత తేలికగా సాగు చేసుకోవచ్చు. గతంలో గ్రామాల్లో ఇంటి ఆవరణల్లో, బావుల దగ్గర, పశువుల ఎరువు దిబ్బల అంచున విత్తనాలు నాటి పెంచుకొనేవారు. ఆధునికత పేరుతో వస్తున్న మార్పుల కారణంగా ఈ అలవాటు కూడా గ్రామాల్లో కనుమరుగవుతున్నాయి. పంట విలువ తెలిసిన వారు అక్కడక్కడ పొలాల్లో ఈ పంటను సాగుచేస్తున్నారు. కాని పాశ్యాత్య దేశాలలో గుమ్మడి పోషక, ఔషధ గుణాల దృష్ట్యా అక్కడి ప్రజలు దీనిని అనేక రూపాల్లో విరివిగా వినియోగిస్తున్నారు. దీనికి విరుద్ధంగా మనదేశంలో దీని వినియోగం తగ్గిపోవడం శోచనీయం.
  గుమ్మడిని జూన్-జూలై, డిసెంబరు- జనవరి నెలల్లో నాటుకోవచ్చు. ఇంచు మించు అన్ని రకాల నేలల్లో ఈ పంట బాగా పెరుగుతుంది. తేలిక పాటి బంక నేలలు, బరువైన ఎర్రనేలలు ఈ పంట సాగుకు అనుకూలం. స్థలం అందుబాటును బట్టి ఇండ్ల దగ్గర, బావుల దగ్గర, పొలాల గట్ల వెంబడి, పశువులు ఎరువు దిబ్బల అంచుల్లో ప్రతిచోట 2- 3 గింజలు నాటుకోవచ్చు. విత్తనాలు మొలచి, తీగలుగా పెరిగి ప్రతి చెట్టు 10-15 కాయలు కాస్తాయి. వ్యాపార సరళిలో సాగు చేయటానికి ఎకరాకు 3- 4 ట్రాక్టరు లోడ్ల పశువుల ఎరువు, 300 కిలోల వేపపిండి, 20 కిలోల యూరియా, 75 కిలోల డిఎపి, 25 కిలో పొటాష్ ఎరువులు వేసుకొని పాదులు చేసుకోవాలి. 2 నుంచి 2.5 మీటర్ల దూరంలో పాదులు చేసుకొని చెట్టుకు చెట్టుకు 2 మీటర్ల దూరం ఉంచి ప్రతి చోట 2- 3 విత్తనాలు నాటుకోవాలి. ఎకరా పొలంలో నాటడానికి 500 గ్రా. నుంచి 600గ్రా. విత్తనం సరిపోతుంది.
  రకాలు:
  సంప్రదాయ రకాలు ప్రాంతాలను బట్టి అనేక రూపాలు, రంగులలో అందుబాటులో ఉన్నాయి. దేశవాళీ రకాల కాయలు పెద్దవిగా ఉండి 6-12 కిలోల బరువు కలిగి ఉంటాయి. కాని నేడు ఉద్యాన పరిశోధనా స్థానాలలో రూపొందించిన రకాల కాయలు చిన్నవిగా ఉండి, తక్కువ పొడవు గల తీగలు కలిగి ఉంటాయి. వీటిలో ప్రముఖంగా భారత ఉద్యాన పరిశోధనా సంస్థ, బెంగళూరు వారు రూపొందించిన ‘ఆర్క సూర్యముఖి’, ‘ఆర్క చందన్’, కొయంబత్తూరు ఉద్యాన పరిశోధనా స్థానం రూపొందించిన కో-1, కో-2 ప్రముఖంగా చెప్పుకోవచ్చు. కొత్త రకాల కంటే సంప్రదాయ, దేశవాళీ రకాలు అధిక పోషకాలు కలిగి, రుచిగా ఉంటాయి.
  నాట్లు – అంతరకృషి:
  మొక్కల పాదుల్లో కలుపు లేకుండా చర్యలు తీసుకోవాలి. అవసరాన్ని బట్టి నీరు పెట్టాలి. గుమ్మడి తీగలలో పూత పిందె వస్తున్నపుడు ఎకరాకు ఒక బస్తా యూరియాను పైపాటుగా పాదుల్లో వేసుకోవాలి. కాయలు వృద్ది చెందే దశలో నానో యూరియా (ఎకరాకు 500 మి.లీ.), నానో డి.ఎ.పి (ఎకరాకు 500మి.లీ.) స్ప్రేచేస్తే మంచి ఫలితాలు పొందవచ్చు. గుమ్మడి మొక్కలను, కాయలను చీడలు పెద్దగా ఆశించవు. కాబట్టి ఈ మొక్కలకు ప్రత్యేకంగా సస్యరక్షణ చర్యలు అవసరం అంతగా ఉండదు.
  కోత, దిగుబడి:
  గుమ్మడి రకాన్ని బట్టి పంటకాలం 120 నుంచి 150 రోజుల వరకు ఉంటుంది. ప్రతి చెట్టుకు రకాన్ని బట్టి 4-12 కాయలు కాస్తాయి. ఎకరాకు 10-15 టన్నుల దిగుబడి వస్తుంది. కాయలు కోసిన తర్వాత పక్వానికి వచ్చిన కాయలను 6 నెలల వరకు నిలువ ఉంచుకొని వినియోగించుకోవచ్చు. కాబట్టి సంవత్సరం పొడవునా గుమ్మడి కాయలు ప్రజలకు చౌకగా అందుబాటులో ఉంటాయి. ఆధునిక జీవనంతో, అనారోగ్య సమస్యలు అధికమవుతున్న తరుణంలో అత్యధిక పోషక, ఔషధ గుణాలు కలిగి, ఆరోగ్యాన్నిచ్చే గుమ్మడిని విరివిగా ప్రజలు ఆహరంలో వినియోగిస్తారని ఆశించుదాం.

  మెరుగు భాస్కరయ్య,
  జిల్లా ట్రైనింగ్ కో-ఆర్టినేటర్,
  వ్యవసాయ శాఖ జిల్లా వనరుల కేంద్రం,
  తిరుపతి, ఫోన్:8331057872.